Lady GaGa abeslari ospetsua bullyng-a jasan zuen eskolan neska potoloa zelako, bere sudurra nahiko handia zelako eta ile kizkurra zuelako.7 urteko ume batek oso txarto dago bere klaseko ikaskideen erasoen ondorioz. Benetan harrigarria da gaur egun gure eskoletan gertatzen dena
Bideo honetan ikus ditzakegunez, ikasle asko dira bullingnaren biktimak, baina larriena gurasoak erasotzileei defendatzen dituztela da, askotan irakasleak mehatzatu egiten dituzte, ondorioz, ez dira inolako konponbiderik bilatzen eta bullignaren biktimak beldurrez bizi izan behar dira.
Oraindik ez dut ulertzen nola gertatzen diren gauza hauek gizartean, nola izan ahal diren hain gaiztoak, nola egin ahal dituzten mespretxu horiek eta nola jotzen duten besteei inolako bihotz zimikoa izan gabe. Jarrera hauek onartezinak dira eta guztion laguntza beharrezkoa da.
Orain dela urte batzuk, gehienok dakigun bezala, zorigaiztoko gertaera jazo zen Hondarribian. Hamalau urteko ikasle batek bere buruaz beste egin zuen. Antza denez, Jokinek, zenbait ikaskideren eraso psikologikoak eta fisikoak jasan zituen, eta okerrena omen da gurasoek eta ikasleek ez zekitela zehazki gertatzen ari zitzaiona. 
Elkarrizketa honi buruz zerbait irakurtzeko, erreferentzi bezala: http://kindsein.com/es/23/2/543/
ESKOLA-JAZARPENA
Zer da eskola-jazarpena:
Gaur egun, eskola-jazarpena Bullying izenarekin egin da ezagun gizartean. Ingelesez, bully berbak harroputz edo ahoberoa esan nahi du. Hortaz, zer da bullyinga? Ikasle batek bere ikaskide bat menpean hartzeko egiten duen jazarpenari deitzen zaio bullyinga. Irainak, etengabeko eraso fisikoak, jendaurreko umiliazioak, derrigortutako beharrak, txantxa astunak edota ageri-ageriko gutxiespenak dira ikasle batek beste bati egin eta eskola-jazarpentzat hartzen direnak.
Eskola-jazarpena gertatzen ari dela jakiteko, ondorengo gauza hauek antzeman behar dira:
Zapaltzaile batek edo batzuek erasotu duten babes gabeko biktima bat egon behar da.
Desoreka egon behar da indartsuenaren eta ahularen artean. Desoreka hori indarrean, gorpuzkeran, maila sozialean eta psikologikoan agerikoa izango da. Hortaz, biktima babes gabe sentituko da beti.
Jazarpenak etengabea izan behar du, hots, jazarpena epe batez errepikatu egin behar da.
Normalean, jazarpena lagun bakar bati egiten zaio baina talde bati ere egin dakioke, hala ere, hau ez da oso ohikoa.
Nolanahi ere, eskolako jazarpena modu ezberdinetakoa izan daiteke. Jarraian aipatzen dira bullying eredu nagusienak:
Fisikoa: bultzatzea, ostikadak eta ukabilkadak ematea, tresnak erabilita jotzea. Jazarpen mota hau lehen hezkuntzan gertatzen da gehienbat.
Hitzezkoa: Iraintzea, jendaurrean gutxiestea edota biktimak duen gabeziaren bat behin eta berriz azpimarratzea. Azkenaldian, sakeleko telefonoa jazarpen mota hau egiteko tresna garrantzitsu bihurtu da.
Psikologikoa: norbanakoaren autoestima ahultzea dute helburu eta segurtasun eza eta beldurra gehitzen du.
Soziala: Norbanakoa taldetik aldentzea du helburu.
Bullyingak oso kalte txarrak eragin ditzake jasatzen duen ikaslearengan; eskola-porrota edota ikasteko zailtasunak, antsietatea, eskolara joateko beldurra edota arrisku fisikoak eragin ditzake, eta gehienbat, zapaldua den ikasleari garapena oztopatu diezaiokeen segurtasun eza eragiten dio.
Bullying fenomenoa beti egon izan da, mota guztietako ikastetxeetan, bai publiko zein pribatuetan, punta-puntakoetan eta marjinaletan, hiri handietan zein txikietan. Baina orain arte ez zaio inolako garrantzirik eman. Aitzitik, zenbait profesionalen ikerketek eta azkenaldian Giza Eskubideak defendatzeko sortu den kulturak pil-pilean ezarri dute eskola-ezarpenaren gaia.
El padre de Luis recibió una llamada un fin de semana: "A su hijo le están amenazando. Tenga cuidado". Luis, que estaba en tratamiento por depresión, nunca había dicho nada en casa. Y nadie imaginaba lo que estaba pasando en la escuela. Recibía amenazas a diario: "Puto miedica, mamón de mierda, vamos a por ti...". Por los pasillos se comentaba que le iban a partir las piernas. Su padre decidió hablar con el profesor, pero no sirvió para nada, porque éste se limitó a quitarle importancia. "Cosas de niños", le dijeron. Recurrió a la inspección educativa y ésta le remitió al centro escolar. Pero Luis ya no se atreve a salir de casa. Tiene miedo. Así que siempre anda poniendo excusas. Sufre fuertes dolores de cabeza y tiene ansiedad. Los hostigadores son siempre los mismos: unos chicos del colegio que van siempre juntos, mayores y más fuertes que él. Le da miedo pensar que pueda encontrárselos por la calle y que si va solo, le peguen una paliza. Su padre solicitó al director del centro medidas especiales. Ahora está a la espera de soluciones.
JUDITH, 13 URTE; DOS MESES SIN IR A CLASE POR MIEDO.
Desde principio de curso, Judith vomitaba frecuentemente y tenía muchos nervios cuando tenía que ir a clase. "Me llamaban aburrida, sosa, y decían que no sabía divertirme", explica. Así se fue quedando sola, aislada, sin nadie a quien recurrir o a quien contarle cómo se sentía. No se le daba muy bien hacer amigos. A veces estaba tan agobiada de no poder jugar con los demás, que aguantaba desprecios sucesivos y empujones hasta que los agresores se hartaban y la dejaban jugar. Un día le dijeron que se fuera del instituto, que no la querían allí, o que se tirara por una ventana como habían hecho otros chicos. Desde hace dos meses no ha vuelto a clase. Su familia ha recurrido a un psicoterapeuta para ayudarle a superar el problema. Los vómitos y la ansiedad continúan y están intentando cambiarle de colegio. Le han seguido llegando mensajes amenazantes: "Aunque cambies de colegio, te buscaremos e iremos a por ti". Ahora está buscando otro centro educativo, en otro barrio, donde estudian algunas antiguas compañeras del colegio.
LORENZO,27 URTE; DESPUÉS DE TRES LUSTROS SIGO MARCADO.
"Tengo 27 años y aún sufro las secuelas que me provocó el acoso al que me sometieron mis compañeros de clase durante parte de mi adolescencia". Así comienza el correo electrónico que Lorenzo envió a la organización SOS Bulling. Hace más de 15 años que sufrió el matonismo escolar y aún le sigue angustiando recordar situaciones sufridas entonces cuando estaba más gordo que sus compañeros de clase. "Mis compañeros se burlaban de mí porque ninguna chica quería salir conmigo". Un día le invitaron a una fiesta, "para reírse de mí", asegura. "Una chica se me insinuó, me llevó a una habitación y se mostró cariñosa. Cuando íbamos a besarnos, se encendieron las luces. Ella se apartó y salieron los compañeros de debajo de la cama riéndose. Las burlas prosiguieron en el instituto, y eso duró años", explica Lorenzo. Aún hoy apenas puede relacionarse con chicas y es extremadamente tímido. Sigue intentado superar sus traumas con ayuda médica, aunque sin éxito. "Cuando eres adolescente, estas actitudes pueden dejar estragos irresolubles", dice.
Hemen daukagu lau ikasleen testigantzak, laurak ezberdinak, eta laurak bullingnaren biktimak, irakurtzean benetan hunkituta geratu naiz, ezin dut ulertu nola ume batzuk hain gaiztoak diren, azkenengo testigantza 27 urteko gizon batekoa da, eta oraindik ezin du bakean bizi eta harremanak sortzeko arazo larriak ditu.
Kasu guztietan gurasoak dira konponbideak bilatzen dituztenak, eta irakasleak zer? ez dute ezer ikusten edo ez dute ikusi nahi, ez dakit zein den arazoa, baina argi dagoena jarrera hauek onartezinak direla eta daukan garrantzia eman behar diogula, bestela gero eta bulling kasu gehiago aurkituko ditugu eta ume askok isiltasunean sufrituko dute.
Bullying.Jokin artikulua eraso moralari buruz hitz egiten du, bertan hainbat artikulu gehigarri daude irakurtzeko eta baita bullying edo eraso moralari buruzko kurtso bat on-line.kurtsoa gaztelaniaz da.
Miguel de cervanteseko unibertsitateak bullyingari buruzko artikulu bat idatzi du, bertan gai honi buruzko inbestigazio bati buruz hitz egiten dut.
Bullyinga sortzeko edo gauzatzeko zer nolako gauzak deigarriak diren, adibidez pertsonaren izena, betaurrekoan dituzten pertsonak, edo pertsona loditxoa delako dira.
Esaldi honek “acoso escolar en las aulas “ blogg batean aurkitu dut , oso interesgarria da bertan azaltzen digu zelan eta zergatik asten da bullyinga eskoletan .
BEHAKETA
1. Aipaturiko adierazleak sistematikoki behatzea:
- Ikastetxeko toki komunetan eta funtsean helduak gutxien ibiltzen diren edo gutxien zaintzen dituztenetan: jolastokiak, aldagelak, komunak, pasilloetako izkinak,…
- Gelan, larderiazko jarreren kopururik handiena gertatzen den lekua delako.
- Jarduera osagarrietan (irteerak, kanpamenduak, tailerrak…).
- Autobusean eta eskolaz kanpoko aldietan (jangela, kirol-jarduerak, kulturakoak,…)
2. Iturri desberdinetatik informazioa biltzea:
- Familiak (elkarrizketak).
- Ikastetxeko irakasleak ez diren langileak (galdetegiak, elkarrizketak).
- Jangelako langileak (elkarrizketak).
- Ikasleak (elkarrizketa indibidualak, proba soziometrikoak, bozketen emaitzak, tutoretzako jarduerak…).
3. Salaketak eta erreklamazioak egiteko egiturak:
- Iradokizunen postontzia.
- Telefono-laguna.
- Gatazkak tratatzeko ekipoa, Elkarbizitzako Batzordea, bullyingaren aurkako Batzordea.
- Biktimekin, erasotzaileekin eta ikusleekin bilera indibidualak.
- Eragindako familiekin bilerak.
- Informazioa biltzeko galdetegiak
Hartutako neurriak balioztatzea eta, hala badagokio, aldatzea.
Eskematxo honetan adierazten den bezala, eskola baten barruan irakasle batek zerbait arraroa ikusten badu, kasu honetan bullying kasuren baten susmoak baditu, irakasle honek lehenengo eta behin susmo hauek ziurtatzeko behaketa bat egin beharko du.
Horretarako irakaslearen presentzia ez dauden lekuak begiratu beharko ditu, zer nolako jarduerak, jarrerak gauzatzen diren, umeak nola erlazionatzen diren etab. Behaketa guzti hauek garrantzitsua izango da irakasleak idatzita ustea; bertan idatzitako noiz( egua, ordua) non ( patioan, aldageletan, pasiloetan, jantokian, autobusean..) , erregistratua geratzeko.
Behaketa honen susmoa , susmoan geratzen bada informazioa gordeta uztEA onuragarria izango da badaezpada. Baieztatu egiten bada, jarraian ume horren tutorea bezara orientatzailearekin elkartu. normalean behaketa hauek tutoreak egin beharko ditu.
orientatzailea behaketa test batzuk eman al ditu , beti baliogarria izango direnak guztiz konfirmatzeko.
Hori guztia egin ondoren,guztiz ziurtatua dagoela ikusten badute( tutorea eta orientatzailea) , zuzendariarekin hitz egin eta familiari abizatu, haiek hitz ehgiteko.
Ez da inoiz gurasoei telefonoz deituko eta jarraian bonba bota, galderak egin ebahrko litzateke, jakiteko umea arraro ikusten duten edo ez , pozik ikusten duten, etb.
Oso importantea da pausu guzti hauek orden honetan jarraitzea , ezin da etxe bat teilatutik asi inoiz ez.
